Het is vrijdagavond 18.15 uur, we vertrekken naar Muiden. Onze jaarlijkse afsluiting van het roeiseizoen. Deze keer draagt onze sponsor de zorg over het kranen van onze sloep. Wat heerlijk dat we deze keer zonder trailer naar Muiden kunnen rijden. “Dankjewel Jacco!” Nadat we alle boodschappen en slaapspullen afgeleverd hebben op onze Vriendentrouw vertrekken we naar Graaf Floris voor een heerlijk menu. Met vijftien man zijn we goed vertegenwoordigd. Daarna doen we een rondje bij Ome Ko. Ondertussen zijn Marieke en Lisette gearriveerd en hebben we tevens onze zwartsluisgasten ontvangen. Nu onze mannen uitgeloot zijn voor deze race, vullen de Zwartsluismannen de overige slaapplaatsen.

Foto: Anton Attema

Zaterdagmorgen ontbijt met alles erop en eraan, een goede bodem voor de race die komen gaat. Met startnummer 8 liggen we voorop in het deelnemersveld. Met enkele reserves, waaronder nieuwkomers Nanda en Dorret hoeft niet iedereen alle wedstrijden te roeien. Zij allen moedigen ons aan vanaf de Discovery. Jacco heeft een prachtplek, helemaal op het eind van de haven. Met een hut op hoogte kunnen we prachtig aanmoedigen en kunnen we de Mare al van ver weer terug zien komen. De dames hebben de gang er goed in. Op het moment dat ze de haven naderen begint het steeds meer op een potje pieren te lijken. Iedereen komt tegelijk de havenmond in en roeit het laatste deel om het hardst. Met een luid signaal van de Discovery zijn we nog meer gemotiveerd en halen we onze laatste energie uit onze tenen. In de middag herhalen we het kunstje nog een keer, nu met een andere samenstelling, het waait iets meer, de golven zijn anders dan vanmorgen en toch weten we binnen het uur te finishen. Roel rekent op een kladje uit hoe de stand van zaken is. Na twee races liggen we 0,2 W vermogen achter op de Steenbok. Wij weten wat ons te wachten staat voor de zondag, maar eerst……. eten. Elly en Gea hebben gezorgd voor een goede maaltijd, dit jaar geen pasta maar stamppot boerenkool of hutspot. Samen met het team van Zwartsluis kunnen we de pan niet leeggegeten krijgen. Een toetje van Zwartsluis maakt het menu compleet. In snel tempo wordt er opgeruimd en afgewassen, om 19.00 uur willen we in de tent zijn.

Foto: Anton Attema

Al snel komt Frans Breek van de HT organisatie op het podium, hij maakt bekend dat er naast wildcards dit jaar ook startbewijzen uitgedeeld gaan worden. Iedereen wacht in spanning, misschien zit er voor ons ook nog wat in! In Muiden wordt via het grote scherm zichtbaar dat Lytse Bear als eerste een startbewijs uitgereikt krijgt. Geweldig, dat hebben zij dubbel en dwars verdiend, daarna noemt Frans de sloep van Oksewiel maar wordt vervolgens de Mare Australis op het scherm geprojecteerd. Een deel van onze groep heeft het gezien en zij worden inwendig uitzinnig van vreugde. We wachten het moment af …. Jawel, wij worden genoemd, het is waar! Wij krijgen een startbewijs voor de HT. Het moment waar wij jaren naar toegewerkt hebben. Met nadruk zeg ik wij, wij met zijn allen. Dankzij onze geweldige inzet, alle wedstrijden weer, hebben wij laten zien dat wij thuishoren bij de HT. Met volle teugen hebben wij genoten van het feestje.

Zondagmorgen weet iedereen op tijd zijn bed uit te komen. Niet iedereen stapt fris en fruitig de sloep in voor de laatste wedstrijd maar wij zullen dit weekend waardig afsluiten! Roel weet ons te motiveren. “Jullie weten het, we moeten loskomen van de Steenbok”. De start gaat voortreffelijk, we komen het open water op en jeetje, daar staat me wel een windje. Flinke golven zorgen dat onze boegroeiers de rug goed nat hebben. Toch kunnen we Kaapse Vreugd, Waterheks, Skomskowster en Bruzer  voorbij komen. Het is best pittig, af en toe vallen we bijna stil, zo voelt het. Wij zien de Steenbok achter ons. Met korte slagen roeien we ons door de grote golven. Langzaamaan naderen we Pampus, we roeien vlak langs de boeien zoals altijd. Roel kan dit heel goed! Even liggen we dwars op de golven en schommelen we heen en weer, we maken de ronding verder en voelen dat we steeds makkelijker de riem door het water krijgen. Alleen de Magna Frisia heeft ons ingehaald en ligt voor ons in de race. We hebben de wind weer bijna mee en zien dat de Steenbok ver, echt ver achter ons ligt. Roel zegt dat we goed bezig zijn, maar laten we deze race mooi af maken.

Foto: Anton Attema

Plotseling horen we een luide toeter, Jacco is met de Discovery ons tegemoet gekomen. Wij worden luidkeels aangemoedigd door onze andere dames. Geweldig, dat geeft ons de spirit vooral door te gaan. “Langnek” vaart nog even verder om Elly aan te moedigen. Zij is vanmorgen in de Rode Draak gestapt en roeit een eindje achter ons. Na het binnenvaren van de havenmonding knallen we met zijn allen naar de finish, Met een brede glimlach van voldoening naderen we het startschip. We horen de toeter en weten dat we een mooie race hebben afgerond. Iedereen is moe, de foto’s geven een duidelijk beeld van een voldaan weekend!

En als kers op het toetje

“HT 2018!!!……… Wij hebben er zin in”.

Tekst: Caroline